Wednesday 8 March 2017
सरकारी स्कुलमा पढेर कार बनाएका बागलुङका १८ वर्षीय भीम, जसले ईन्जिनियरिङ पढ्न पाएनन् (भिडियो)
बाग्लुङका भीम सुनार कक्षा ६ मा पढ्दै थिए । पहिलो पटक उनको गाउँमा बाटो खन्ने मेसिन आयो । बाग्लुङको जिल्लाको विकट गाउँमा त्यो मेसिन नयाँ थियो । भीमलाई अनौठौ लाग्यो । यो के मेसिन रहेछ जान्ने ईच्छा जाग्यो । बुझ्दा थाहा पाए गाउँमा बाटो बनाउन आएको मेसिनको नाम डोजर रहेछ । पहिलो पटक डोजर देखेपछि उनी घोरिन थाले । यो कसरी बन्यो होला भन्ने प्रश्नले उनलाई घोचिरह्यो ।
साथीहरुसँग दिनहुँ विद्यालय जान्थे । विद्यालयमामा पनि उनी डोजरकै सोचमा डुबिरहेका हुन्थे । साथीहरु फुटवल खेल्न जान्थे । उनी घरमै घोरिएर बस्थे । यसरी घरमै धुम्धुम्ती बसेको देख्दा उनलाई ‘यो त बौलाएछ कि क्या हो’ भन्नेहरु धेरै थिए । जसले जे भनेपनि उनलाई कुनै मतलब थिएन । ‘कसरी बन्यो ? कसले बनायो ? ’ पहिलोपटक डोजर देखेपछि उनले यही सोचिरहे ।
अन्त्यः उनको सोचले मूर्त रुप लियो । त्यसपछि उनले डोजर बनाए । डोजरपछि उनले हेलिकप्टर पनि बनाए । उनी यतिमा सिमित भएनन् । पानीजहाज र अन्य सानातिना खैलौनाहरुसमेत बनाए । उनले बोल्ने रोबोटसमेत बनाएर आफ्नो साथीहरुलाई चकित पनि पारे । यति धेरै यन्त्रहरु बनाइसक्दा उनी स्कुल पढ्दै थिए ।
माधव घिमिरेको कविता ‘सिर्जना शक्ति संसारमा कहिल्लै विफल हुदैन ।’ भन्ने भावलाई भीमले प्रमाणित गरेर देखाइदिए । उनी बाग्लुङको सामान्य परिवारमा जन्मिएका हुन् । उनको बुवाले फर्निचर व्यावसाय गरेर परिवार धानेका छन् ।
भीम आफ्नै गाउँको सरकारी विद्यालय देवकोटा निम्न माध्यमिकबाट कक्षा ८ सम्मको अध्ययन सके । सधैँभरी स्कुल नगएपनि गाली गर्ने कोही थिएनन् । पढाईमा अब्बल नभएकाले पनि उनी हप्तामा एक–दुइ पटकभन्दा बढी विद्यालय जाँदैनथे । ८ कक्षाभन्दा माथिको पढाई त्यहाँ थिएन । त्यसपछि उनी सिरिशे उच्च माविमा गए । त्यहाँ अहिले उनी कक्षा १२ मा शिक्षा संकायमा पढ्दैछन् ।
उनी साईन्सका विद्यार्थी हैनन् र कुनै प्राविधिक तालिम पनि लिएका छैनन् । सरकारी विद्यालयमा पढ्दै गरेका उनीसँग त्यससम्बन्धि कुनै पुस्तक पनि छैन । परिवारिक आर्थिक अवस्था कम्जोर भएकाले ईन्जिनियरिङ विषय पढ्न सकेनन् । तैपनि उनले एकपछि अर्को यन्त्रहरु बनाउदै गए ।
गाउँमा उनले बनाएको खैलौना हेलिकप्टर टावरको वरिपरि उड्थ्यो । डोजर ब्याट्री र पानीबाट चल्थयो । कपडा सिलाउने मेसिनबाट आफ्नै डिजाईनमा तरकारी काट्ने मेसिन बनाएका थिए । उनले बनाएका चित्रहरु देखेर विद्यालयका साथी तथा गाउँका सबै दंग पर्थे ।
गाउँमा उनले बनाएको खैलौना हेलिकप्टर टावरको वरिपरि उड्थ्यो । डोजर ब्याट्री र पानीबाट चल्थयो । कपडा सिलाउने मेसिनबाट आफ्नै डिजाईनमा तरकारी काट्ने मेसिन बनाएका थिए । उनले बनाएका चित्रहरु देखेर विद्यालयका साथी तथा गाउँका सबै दंग पर्थे ।
विद्यालय पढ्दा बनाएका ससाना खैलौना देख्दा सबैले भीमलाई हौसला दिन्थे । त्यसपछि उनमा म जे पनि बनाउन सक्छु भन्ने आत्मविश्वास जाग्थ्यो । गाउँमै बसेर ठूलो मेसिन बनाउन सम्भव थिएन । सामान र खर्च जोहो गर्न गाह्रो थियो । ‘अब ससाना मात्र हैन ठूलो मेसिन बनाएरै छोड्छु ।’ यही लक्ष्यले उनलाई काम गर्न प्रेरणा दिएको थियो ।
भीम आफ्नै आइडियाको गाडी बनाउने लक्ष्य लिएर एकमहिना अघि मात्रै काठमाडौं आएका हुन् । काठमाडौं छिर्दा उनीसंग लक्ष्य बाहेक अरु केही थिएन । त्यसैले गाडी बनाउनका लागि धेरै ठाउँमा सहयोग मागे । तर, उनलाई धेरैले पागल भने । पागल बनेको कारणले नै गाडी बनाउन सकेको बताउछन् ।
उनले फागुनको पहिलो हप्ता ‘ओशियन’ नामक गाडी बनाएर सार्वजानिक गरे । ८० हजार लागतको गाडी बन्न एक महिना लागेको थियो । गाडी सार्वजानिक गरेपछि उनको चर्चा चुलियो । काठमाडौंबाट ओझेल परेका उनी काठमाडौंमा पनि चिनिए ।
उनले बनाएको ‘ओशियन’ गाडीमा फलाम, काठ र मोटरसाईकलको ईन्जिन जोडिएको छ । उनी त्यो गाडीलाई सोलारबाट चल्ने बनाउने योजनामा थिए । खर्चको कारण त्यो सम्भव भएन । ओशियन गाडी ब्याट्री र पेट्रोल दुबैबाट चल्छ । लागत कम भएपनि गाडीमा बसेर यात्रा गर्न मिल्छ ।
‘तीन लाख लागतमा अत्यन्तै राम्रो गाडी बनाउन सकिन्छ ।’ उनले भने– ‘मसंग लगानी गर्ने स्रोत भएको भए, मैले धेरै मेसिनहरु बनाइसक्थेँ । घमण्ड गरेको हैन, म नेपालीलाई उपयोगी हुने धेरै मेसिनहरु बनाउन सक्छु ।’
‘१८ वर्षको उमेरमै बिना तालिम, बिना अध्ययन यस्तो निमार्ण, कसरी ?’ यस्तो प्रश्न उनलाई धेरैले सोध्ने गर्छन । ‘म एकदम धेरै नै सोच्छु । जे बनाउन लागेको हो, त्यसको बारेमा धेरैदिन सोचेपछि स्केच बनाउछु ।’ उनले भने– ‘स्केच बनेपछि समान जम्मा गर्छु र बनाउन थाल्छु ।’
भीमले हेलिकोप्टर र रोबोट प्रत्यक्ष देख्न पाएका थिएनन् । टेलिभिजनमै हेरेको भरमा ती मेसिनहरु बनाए । स्केच र सोचाईमा धेरै डुब्दा उनलाई आफूले बनाउन चाहेको वस्तुको ज्ञान प्राप्त हुने उनी बताउछन् ।
उनले आफूलाई आवश्यक हुने सामानहरु आफैँ संकलन गर्दछन् । अरुले काम नलाग्ने भनेर छोडेका सामान प्रयोग गरेर नयाँ मेसिन बनाउँछन् । ‘मैले बनाउने सामानहरु आफैँले खोज्नुपर्छ । फलामहरु खोजेर के बनाउने हो त्यस्तो आकारमा आफैँले ढाल्नुपर्छ ।’ उनले भने– ‘काठ, फलाम, ब्याट्री लगायत अन्य घरायसी सामानहरुलाई उपयोग गरेर अहिलेसम्म बनाउदै आएको छु ।’
भीमलाई ईन्जिनियरिंग पढ्ने र प्राविधिक ज्ञान सिक्ने धेरै ठूलो धोको छ । उनको बुवाले फर्निचर व्यावसायबाट धेरै थोर सहयोग गरेको कारण यो स्थानसम्म आउन सफल भएको बताउछन् । ‘धेरै पढ्ने, सिक्ने र मेसिनहरु बनाउने लक्ष्य छ । आफ्नो आयस्रोत राम्रो छैन ।’ उनले भने –‘कसले सहयोग गर्ला र मेरो सपना पूरा होला ।’
भीमलाई ईन्जिनियरिंग पढ्ने र प्राविधिक ज्ञान सिक्ने धेरै ठूलो धोको छ । उनको बुवाले फर्निचर व्यावसायबाट धेरै थोर सहयोग गरेको कारण यो स्थानसम्म आउन सफल भएको बताउछन् । ‘धेरै पढ्ने, सिक्ने र मेसिनहरु बनाउने लक्ष्य छ । आफ्नो आयस्रोत राम्रो छैन ।’ उनले भने –‘कसले सहयोग गर्ला र मेरो सपना पूरा होला ।’
भीम आफ्नो क्षमताको लागि राज्यले लगानी गर्नुपर्ने बताउछन् । लगानी गर्न नसके बाध्य भएर विदेसिनु बाहेक अर्काे विकल्प नहुने उनको तर्क छ । ‘मेसिन बनाउने प्रतिभाहरु जन्माउन नसके पनि, जन्मेकाहरुलाई राज्यले संरक्षण गर्नुपर्छ । उनले भने– ‘म जे बनाउन चाहन्छु, त्यो बनाएर छाड्छु । त्यसैले हत्तपत्त हार मानेर विदेश चाहीँ गई हाल्दिन ।’
भीम आत्मविश्वासी छन् । धेरै प्रकारका मेसिन बनाउन सक्ने खुबी उनमा छ । जस्तोसुकै अवस्था आएपनि यो कर्मबाट टाडिन चाहदैनन् उनी । आफ्नो सीप आफ्नै मुलुकमा प्रयोग गर्ने उनको ईच्छा छ ।
भीमको योजना कृषि क्षेत्रलाई सहयोग हुने खालका मेसिनहरु बनाउने छ । आगामी दिनमा उनी गहुँ, कोदो, धान, भटमासलाई सरल व्यबस्थापन गर्ने मेसिन बनाउने सोचमा छन् । त्यसको लागि उनलाई सहयोगको जरुरत छ ।
-सागर बुढाथोकी
नेपाल आज अनलाइनबाट ।
२२ फागुन २०७३ मा प्रकाशित
Saturday 4 March 2017
ललितपुरका एक विरामीमा देखियाे स्वाइन फ्लु
कल्पना पौडेल
काठमाडौँ– गर्मीयामको सुरुआतसँगै शुक्रराज ट्रपिकल तथा सरुवा रोग अस्पताल टेकुमा ज्वरोको उपचार गर्न आएका एक व्यक्तिमा स्वाइन फ्लु देखिएको छ।
अस्पतालका सरुवा रोग विशेषज्ञ डा शेरबहादुर पुनले ललितपुरका एक पुरुषमा सो रोगको भाइरस पुष्टि भएको जानकारी दिए। नेपालमा गत वर्षको बर्खायाममा स्वाइन फ्लुको भाइरस देखिए पनि यस पटक निकै अगाडि सो रोगको भाइरस देखिएको डा पुनले बताए । उनले भने, “दुई हप्ताअघि रुघाखोकी र लामो समयसम्म ज्वरो आएर उपचार गर्न आएका ती बिरामीलाई स्वाइनफ्लुको शङ्का लागेर जाँच गर्दा स्वाइन फ्लुको भाइरस भएको पुष्टि भएको हो।”
खोकी लागिरहने, घाँटी खस्खसाउने, १० दिनभन्दा बढी समयसम्म कडा ज्वरो आउने, बालबालिकामा ज्वरोसँगै बान्ता हुने र पखाला लाग्ने भएमा स्वाइन फ्लु भएको हुन सक्ने भएकाले यस्तो लक्षण देखिनेबित्तिकै जाँच गराउनुपर्ने चिकित्सकको सुझाव छ।
स्वाइन फ्लु सरुवा रोग एकार्कामा छिटो सर्ने भएकाले सार्वजनिक ठाउँमा जाँदा मास्क लगाउने, खोक्दा वा हाच्छ्युँ गर्दा रुमालले मुख छोप्ने, साबुन पानीले हातमुख धुने, झोलिलो खानेकुरा खाने र स्वाइन फ्लु शङ्का लागेमा बेलैमा परीक्षण गरी सतर्कता अपनाउन सकिने डा पुनले बताए।
पुनले पछिल्लो अध्ययनले बढी प्रदूषण भएका देश र सहरमा यसको भाइरस बढी देखिएको बताउँदै काठमाडौँमा बढ्दै गएको वायु प्रदूषणले पनि सो रोगको जोखिम बढाउन सक्ने भएकाले विशेष सतर्कता अपनाउन आग्रह गरे। रासस
काठमाडौँ– गर्मीयामको सुरुआतसँगै शुक्रराज ट्रपिकल तथा सरुवा रोग अस्पताल टेकुमा ज्वरोको उपचार गर्न आएका एक व्यक्तिमा स्वाइन फ्लु देखिएको छ।
अस्पतालका सरुवा रोग विशेषज्ञ डा शेरबहादुर पुनले ललितपुरका एक पुरुषमा सो रोगको भाइरस पुष्टि भएको जानकारी दिए। नेपालमा गत वर्षको बर्खायाममा स्वाइन फ्लुको भाइरस देखिए पनि यस पटक निकै अगाडि सो रोगको भाइरस देखिएको डा पुनले बताए । उनले भने, “दुई हप्ताअघि रुघाखोकी र लामो समयसम्म ज्वरो आएर उपचार गर्न आएका ती बिरामीलाई स्वाइनफ्लुको शङ्का लागेर जाँच गर्दा स्वाइन फ्लुको भाइरस भएको पुष्टि भएको हो।”
खोकी लागिरहने, घाँटी खस्खसाउने, १० दिनभन्दा बढी समयसम्म कडा ज्वरो आउने, बालबालिकामा ज्वरोसँगै बान्ता हुने र पखाला लाग्ने भएमा स्वाइन फ्लु भएको हुन सक्ने भएकाले यस्तो लक्षण देखिनेबित्तिकै जाँच गराउनुपर्ने चिकित्सकको सुझाव छ।
स्वाइन फ्लु सरुवा रोग एकार्कामा छिटो सर्ने भएकाले सार्वजनिक ठाउँमा जाँदा मास्क लगाउने, खोक्दा वा हाच्छ्युँ गर्दा रुमालले मुख छोप्ने, साबुन पानीले हातमुख धुने, झोलिलो खानेकुरा खाने र स्वाइन फ्लु शङ्का लागेमा बेलैमा परीक्षण गरी सतर्कता अपनाउन सकिने डा पुनले बताए।
पुनले पछिल्लो अध्ययनले बढी प्रदूषण भएका देश र सहरमा यसको भाइरस बढी देखिएको बताउँदै काठमाडौँमा बढ्दै गएको वायु प्रदूषणले पनि सो रोगको जोखिम बढाउन सक्ने भएकाले विशेष सतर्कता अपनाउन आग्रह गरे। रासस
Wednesday 1 March 2017
यी हुन् आफ्नो तलब समाजसेवामै खर्चिने प्रहरी जवान
- सीताराम चौधरी
चन्द्रौटा, १८ फागुन । समाजमा अचम्मका मानिस पनि हुँदा रहेछन् । कोही धनकै लागि मरिहत्ते गर्छन् । धनको लागि जे पनि गर्न तयार हुन्छन् । तर कोही भने आफ्नो सर्वस्व समाजसेवामा नै लगाउने गरेको पनि भेटिन्छन् । कपिलवस्तुमा पनि अचम्मका एक प्रहरी जवान छन् । उनी हुन् –राष्ट्रसेवक सुरक्षाकर्मी एवं समाजसेवी डा. दीपक थापा ।
इलाका प्रहरी कार्यालय सुन्दरीडाँडा कपिलवस्तुमा कार्यरत प्रहरी जवान थापा उमेरले भर्खर तीन दशमा पाइला टेकेका छन् । अहिलेसम्म उनी अविवाहित छन् । बिहे नै नगरी जीवनभर सन्त बस्ने पनि उनले प्रण गरेका छन् । नेपाल प्रहरीमा जागिरे भएको पनि १२ वर्षमा टेकेको उनले बताए । तर १२ वर्षको तलबबाट १२ सय रुपैयाँ पनि घरमा नदिएको उनी बताउँछन् ।
उनले समाज सेवामा खर्चिएको रकमले पनि घरमा एक पैसा नदिने गरेको पुष्टि गर्छ । उनी जहाँ कार्यरत हुन्छन्, आफूलाई त्यहीँ नै समाजसेवामा समर्पित समेत गरेका हुन्छन् । जनताले तिरेको कर कुनै पनि हिसाबबाट जनतालाई नै फिर्ता गर्ने सोँचका साथ उनी जागिर सँगसँगै समाजसेवामा लाग्ने गर्छन् । सादा जीवन उच्च विचार, मस्तिष्कमा समझदारी, हृदयमा इमान्दारी भएर काम गरे सफल भइन्छ भन्ने उच्च विचारले समाजसेवामा लागेको थापा बताउँछन् । आफूले पाएको तलब खाइपाइबाट बचेको सामाजिक कार्यमा लगाउने महान लक्ष्य बोकेर उनी अगाडि बढेका छन् । विशेष गरी शिक्षा, स्वास्थ्य, गरीब असहाय, बृद्धवृद्धा, धार्मिकक्षेत्र, पर्यटन, विकास, कला र खेलकूद क्षेत्रमा आफ्नो तलब लगाउँदै आएका छन् ।
२०४२ साल मंसिर ७ गते बुटवल उपमहानगरपालिका–१६, पदमपुरस्थित पिता लीलबहादुर थापा र माता गणेशकुमारी थापाको कोखबाट जन्मिएका उनी बाल्यकालदेखि नै आध्यात्मिक रहेको बताउँछन् । भारतको हरिद्वारमा बालापनदेखि आध्यात्मिक ज्ञान हासिल गरेको उनी बताउँछन् । प्राकृतिक योग शिक्षाशास्त्रमा हालै उनी पीएचडी सम्मको अध्ययन पूरा गरेका छन् । हाल उनी प्रहरी जवान भएपनि डाक्टरको उपाधी पाएका छन् । जागिरको सिलसिलामा पौने दुई वर्षकै अन्तरालमा उनी जिल्लाको विभिन्न क्षेत्रमा आफ्नो तलबबाट लाखौं रकम सहयोग गरिसकेका छन् र सहयोग गर्दै आएका पनि छन् ।
थापा गुल्मीबाट सरुवा भई २०७२ साउन १ गतेदेखि कपिलवस्तुको सुन्दरीडाँडास्थित इलाका प्रहरी कार्यालयमा ड्यूटी खटिए । महिना दिनपछि भदौमा जिल्लाको बनियाभारमा आयोजित जिल्लास्तरीय नकाउट फूटबल प्रतियोगितामा उनी प्रमुख प्रायोजक बने । उनले साउन महिनाको तलबबाट १५ हजार रुपैयाँ खेलकूदमा सहयोग गरे । सोही वर्षको माघेसंक्रान्तिको अवसरमा विजगौरीमा आयोजित फुटवल प्रतियोगितामा समेत २० हजार नगद सहयोग गरी राष्ट्रसेवक थापा मुख्य प्रायोजक भएका थिए । दोस्रो चन्द्रौटा महोत्सवमा उनले डान्स आइडलमा मुख्य प्रायोजक भई झण्डै एक लाख खर्चेका थिए । सडक खाना महोत्सव तथा सांस्कृतिक कार्यक्रममा ३५ हजार सहयोग गरी सहप्रायोजक भएको उनी बताउँछन् ।
चन्द्रौटामा आयोजित जिल्ला स्तरीय तीजगीत प्रतियोगितामा प्रथम द्वितीय र तृतीयका लागि मुख्य प्रायोजकको रुपमा २० हजार सौजन्य गरे । अनाथ बालबालिकाका लागि चौवन्नपुरमा भएको दशैं विशेष सांस्कृतिक कार्यक्रममा ५० हजार, २०७३ को माघी खिचडी महोत्सवमा १ लाख सौजन्य गरी मुख्य प्रायोजक भएका थिए । यतिमात्र नभई उनले सुन्दरीडाँडामा मन्दिर निर्माणमा ११ हजार १सय ११ रुपैयाँ दान गरेका थिए । सोही बराबर रकम उनले रमवादहमा मन्दिर निर्माण र शिवगढी मन्दिरमा पनि सहयोग गरेका थिए । यस्तै बालापुरमा शिवजीको मन्दिर निर्माणमा २० हजार रुपैयाँ र बालापुरमै दुर्गा मन्दिर निर्माणका लागि १२ हजार सहयोग गरेको उनी बताउँछन् ।
राष्ट्रसेवक कर्मचारी भएर पनि आफूले महिनाभरि मिहिनेत गरी पाएको तलबबाट खर्च कटाएर बचेको सम्पूर्ण रकम समाजसेवामा लगाउने गरेका छन् । उनले त्रिपालनगरमा प्रतिक्षालय निर्माणमा ५ हजार, नेपाल आदर्श बहुमुखी क्याम्पसमा डिग्री संचालनका लागि आयोजित महायज्ञमा १० हजार रुपैयाँ, शिवगढीमा रहेको क्लब एवं संघसंस्थालाई २५ हजार सहयोग गरेका छन् । सरस्वती निमावि शिवपुरलाई ३२ हजार रकम बराबरको ८ ओटा ह््वाइट बोर्ड सौजन्य गरेका छन् । बालबालिकाको अध्ययन अध्यापनमा सहयोग पु-याउन विभिन्न विद्यालयमा झण्डै २५ हजार बराबरको १० ओटा पंखा सहयोग गरेको बताएका छन् । त्यतिमात्र नभई उनले बाटोघाटो, खानेपानी, विजुलीबत्ती लगायतमा समेत सहयोग गरेका छन् । दुःखी, गरीब, विपन्न, असहाय, अपांगता भएका व्यक्तिहरुको दुःखलाई उनी देख्न सहँदैनन् । त्यस्ता मानिस देखेभने उनको मनमा दया जागिहाल्छ र आफूले सकेको आर्थिक सहयोग गर्दै आएका छन् ।
त्यतिमात्र होइन उनी गुल्मी जिल्ला प्रहरी कार्यालयमा रहँदा समेत विभिन्न विद्यालयमा अक्षयकोष, धार्मिक एवं पर्यटन प्रवद्र्धन, खेलकूद, स्वास्थ्य, शिक्षा तथा विपन्न, दुःखी गरीबको औषधिउपचार, एम्बुलेन्स खरीद लगायतमा आफ्नो तलबबाट दशौं लाख रुपैयाँ सहयोग गरेका छन् । त्यसका अलावा आर्थिक अभावकका कारण उपचार पाउन नसकेका र भोका नाङ्गाहरुलाई परेको आर्थिक सहयोगका विवरण त लेखी साध्य छैन । गत बैशाख १२ गतेको भूकम्पबाट पीडित बनेका देशभरका नेपालीहरुलाई सहयाग गर्न प्रहरी जवान थापाले प्रधानमन्त्री राहत कोषमा डेढ लाख रुपैयाँ पठाएका थिए । त्यस्तै काठमाडौंमा रहेको तीन वटा वृद्धाश्रमका वृद्धवृद्धाहरुलाई प्रहरी जवान थापाले तीन लाख सहयोग गरे ।
“१२ वर्ष जागिर भयो, पाएको तलबबाट आफूले साधारण सिभिल ड्रेस, बुट पोलिस लगायतको नित्यकर्ममा खर्च गर्छु, बचेको सब सामाजिक क्षेत्रमा खर्चेको छु” –थापाले भने । थापाका अनुसार बाबाले २० वर्षसम्म भारतमा बैंकको जागिर गरे । अहिले त्यसको पेन्सन आउँछ । पाँच तले पक्की घर छ । तीनवटा तलामा रहेका कोठाहरु भाडामा दिएका छन् । जमिन पनि अरुलाई गर्न दिएको उनी बताउँछन् । बुवाको पेन्सन, घरभाडा र खेतीपातीबाट आएको अन्न सजिलै घर खर्च चलेको छ । –थापा भन्छन् । “म घरको एक मात्र सन्तान हुँ । बाल ब्रम्हचारी भएकाले मेरो भोलिको सन्ततिका बारेमा सोच्ने कुरा पनि भएन ।” –उनले भने ।
२०६१ साल पुस ५ गते बुटवल तालिम केन्द्रबाट नेपाल प्रहरीमा प्रवेश गरेका उनी तालिम सकेर लुम्बिनी अञ्चल अस्पताल खटिए । लगत्तै त्यसै तालिम केन्द्रमा आए । त्यसपछि जिल्ला प्रहरी कार्यालय नवलपरासीमा ५ वर्षसम्म बसे । त्यहाँ छँदा जिल्ला अस्पताल खटिए । त्यस अस्पतालले स्वास्थ्य विभागबाट प्रहरी जवान थापालाई महापुरुष को उपाधीको प्रमाण पत्र सहित सम्मान गरेको थियो । भने जिल्ला प्रहरी कार्यालय गुल्मीले पनि त्यहाँ छँदा उत्कृष्ट कार्य गरे बापत उनलाई पुरस्कृत गरेको थियो ।
माछा, मासु, मदिरा र सूर्तिजन्य पदार्थ केही खाँदैनन् उनी । सामान्य पहिरनमा हिँड्ने, नियमित मन्दिरमा पूजा गर्ने र रातो टीका लगाउने गर्छन् उनले । बढी मात्रामा उनी रक्षक, कार्यालय व्यवस्थापनको काम र स्वास्थ्य क्षेत्रको ड्यूटीमा अनुभवी छन् । उनी प्रहरीभित्रको विकृति विसंगति अन्त्य गर्न सकिन्छ कि भनेर प्रहरी सेवामा प्रवेश गरेको बताउँछन् ।
भ्रष्टचार त प्रहरीमा मात्र होइन जताततै छ । त्यसको अन्त्य गर्न त न सकुँला तर प्रहरी जहाँ पुग्यो त्यहीं श्रीमती बनाउने विकृतिका विरुद्ध जनचेतना छर्ने प्रयासमा जुटेको उनी बताउँछन् । जो रक्षक उही भक्षक भन्ने भनाईलाई चिर्नका लागि आफू प्रहरीमा जागिर खाएको उनको भनाई छ । उनले जबसम्म प्रहरीमा रहन्छु, तबसम्म पाएको तलब समाजसेवामै लगाउँछु भनेका छन् । जनताको करबाट पाएको तलब जनतालाई नै फर्काउने म नै एक मात्र प्रहरी हुँ भनेर विश्वलाई चिनाउनु छ मैले । थापा ले भने – “जन्मेर यो धर्तीमा आईसकेपछि आफू मात्र होइन, सबजना मिलेर बाँडेर बाँचौं भन्ने भावनाको विकास हुन सके न देशमा भ्रष्टचार हुन्छ न कुनै कुरामा लडाईं झगडा नै ।” मैले पाएको तलब घरमा नलगेर समाजसेवामा लगाएर पनि भएकै छ भने म जस्तै जागिरेहरुले त्यही तलबले जति पुग्छ त्यतिले घर चलाउन सके भने किन लोभ लालच र भ्रष्टचार गर्नु पर्दथ्यो ? उनले यस्तै प्रति प्रश्न गरे ।
स्कूले जीवनदेखि अहिले प्रहरीको १२ वर्ष अवधिसम्म तपाईलाई कुनै युवतीले प्रेम प्रस्ताव राखेका छैनन् भन्ने प्रश्नमा उनले आफ्नो मन सकारात्मक भएकोले अहिलेसम्म कसैले प्रस्ताव नगरेको बताए । बाबुआमाका एक मात्र सन्तान रहेका उनी सन्त बनेर गृहस्थी जीवन नजिएपछि वंशज नै सकिने होला नि भन्ने जिज्ञासामा उनले आफूलाई त्यसको चिन्ता नभएको बताए । “बाबुआमालाई पहिला वंशजको चिन्ता थियो तर पछि समाजसेवामा मैले गरेको काम र मेरो शुद्ध व्यवहार देखेर उनीहरु पनि सन्तुष्ट छन् र घरखर्चबाट बचेको पैसाबाट उनीहरुले पनि मैले जस्तै समाजसेवा गर्छन् ।” थापाले भने ।
गुल्मीबाट विदाई हुँदा जनसमुदायबाटै भव्य औपचारिक कार्यक्रमका बीच बिदाई भएका थापा जस्ता प्रहरी नेपालमा मात्र होइन विश्वमै भेटिन गाह्रो छ । अरुले आफ्नो र परिवारका लागि जागिर खान्छन् तर प्रहरी जवान थापा अरुको सेवाका लागि प्रहरीको जागिर खाइरहेका छन् । उनको अनुशरण अरुले गर्न सके यो देशमा भ्रष्टचार हुने नै थिएन । उनलाई नजिकबाट चिन्ने सबैले संसारमै अनौठो स्वभाव र उदाहरणीय समाजसेवी भएको बताउने गरेका छन् ।
बेलायतमा आजबाट सवारी चालकलाई कडा नियम गाडी हाँकेको बेला फोनमा कुरा गरिरहेको भेटिए लाइसेन्स नै रद्द
- कान्तिपुर संवाददाता , लन्डन
फाल्गुन १८,
२०७३- इंग्ल्याण्ड, स्कटल्याण्ड र
वेल्समा सवारी
चालकका लागि
१ मार्च,
२०१७ देखि
नयाँ कडा
नियम लागू
भएको छ
। नयाँ
नियमअनुसार गाडी
हाँकेको बेला
फोनमा कुरा
गरिरहेको भेटिए
लाइसेन्स नै
रद्द हुन
सक्नेछ ।
ड्राइभिङ टेष्ट पास गरेको दुई वर्षभन्दा कम समय भएकालाई मोवाइल फोन प्रयोग गरिरहेको अवस्थामा समातिए लाइसेन्स रद्द हुनेछ । अन्य चालकहरुलाई मोटर हाँकेको बेला फोनमा बोलेको भेटिए दुईसय पाउण्ड जरिवाना र दोब्बर ६ पोइन्ट आउने बीबीसीले जनाएको छ ।
नयाँ ड्राइभरले ६ वा बढि पोइन्ट पाए उसले पुन: प्राक्टिकल र थ्योरी जाँच दुवै दिनु पर्नेछ । तीन वर्षमा १२ पोइन्ट पाए ड्राइभरलाई मोटर
हाँक्न प्रतिवन्ध समेत लगाइने नयाँ नियममा छ ।
ट्राफिक बत्तिमा रोकिएको बेला सामाजिक सञ्जाल वा टेक्स्ट म्यासेज हेर्न पनि नमिल्ने नियममा छ । ब्लु टुथ जोडेर फोनबाट गीत संगीत बजाउन सकिने भएपनि फोन हयाण्डस फ्रिमा हुनुपर्नेछ ।
सन् २०१५ मा फोन प्रयोग गरेकै कारण २२ जनाको मृत्यु र ९९ जना गम्भीर घाइते भएका थिए । प्रहरीले सवारी हाँकेको बेला फोनमा कुरा नगर्न सचेत गराउँदै त्यसलाई नियन्त्रण गर्न साताव्यापी कारवाही शुरु गरेको छ ।
यातायात विभागले गत २३ देखि २९ जनवरीसम्म करिब ३६ हजार चालकलाई जरिवाना तिराएको थियो । यातायात मन्त्री क्रिस ग्रेलिङले फोन प्रयोग गर्दा आफ्नो र अरु निर्दोषको समेत ज्यान जोखिममा पर्ने जनाउँदै दोब्बर जरिवानाले चालकहरुलाई त्यस्तो नगर्न प्रोत्साहित गर्ने विश्वास व्यक्त गरे ।
ड्राइभिङ टेष्ट पास गरेको दुई वर्षभन्दा कम समय भएकालाई मोवाइल फोन प्रयोग गरिरहेको अवस्थामा समातिए लाइसेन्स रद्द हुनेछ । अन्य चालकहरुलाई मोटर हाँकेको बेला फोनमा बोलेको भेटिए दुईसय पाउण्ड जरिवाना र दोब्बर ६ पोइन्ट आउने बीबीसीले जनाएको छ ।
नयाँ ड्राइभरले ६ वा बढि पोइन्ट पाए उसले पुन: प्राक्टिकल र थ्योरी जाँच दुवै दिनु पर्नेछ । तीन वर्षमा १२ पोइन्ट पाए ड्राइभरलाई मोटर
हाँक्न प्रतिवन्ध समेत लगाइने नयाँ नियममा छ ।
ट्राफिक बत्तिमा रोकिएको बेला सामाजिक सञ्जाल वा टेक्स्ट म्यासेज हेर्न पनि नमिल्ने नियममा छ । ब्लु टुथ जोडेर फोनबाट गीत संगीत बजाउन सकिने भएपनि फोन हयाण्डस फ्रिमा हुनुपर्नेछ ।
सन् २०१५ मा फोन प्रयोग गरेकै कारण २२ जनाको मृत्यु र ९९ जना गम्भीर घाइते भएका थिए । प्रहरीले सवारी हाँकेको बेला फोनमा कुरा नगर्न सचेत गराउँदै त्यसलाई नियन्त्रण गर्न साताव्यापी कारवाही शुरु गरेको छ ।
यातायात विभागले गत २३ देखि २९ जनवरीसम्म करिब ३६ हजार चालकलाई जरिवाना तिराएको थियो । यातायात मन्त्री क्रिस ग्रेलिङले फोन प्रयोग गर्दा आफ्नो र अरु निर्दोषको समेत ज्यान जोखिममा पर्ने जनाउँदै दोब्बर जरिवानाले चालकहरुलाई त्यस्तो नगर्न प्रोत्साहित गर्ने विश्वास व्यक्त गरे ।
प्रकाशित: फाल्गुन १८, २०७३
Subscribe to:
Posts (Atom)